ΡΟΔΟΛ(Ε)ΙΒΟΣ
Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για την προέλευση του ονόματος του χωριού μας. Επικρατέστερες όμως θεωρούνται δύο.
Η πρώτη μας λέει ότι το Ροδολίβος πήρε το όνομα του από τα «ρόδα», δηλαδή από τα τριαντάφυλλα, και το «λιβάδι». Δηλαδή Ροδολίβος = λιβάδι με ρόδα.
Η ερμηνεία αυτή δεν πρέπει να απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, αφού σύμφωνα με την παράδοση, από την αρχαιότητα οι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνταν με την καλλιέργεια της τριανταφυλλιάς και επεξεργαζόταν και εμπορευόταν το απόσταγμα των ροδοπέταλων.
Γι αυτό το λόγο η περιοχή γύρω από το Ροδολίβος ήταν γεμάτη με τριανταφυλλιές.
Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για την προέλευση του ονόματος του χωριού μας. Επικρατέστερες όμως θεωρούνται δύο.
Η πρώτη μας λέει ότι το Ροδολίβος πήρε το όνομα του από τα «ρόδα», δηλαδή από τα τριαντάφυλλα, και το «λιβάδι». Δηλαδή Ροδολίβος = λιβάδι με ρόδα.
Η ερμηνεία αυτή δεν πρέπει να απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, αφού σύμφωνα με την παράδοση, από την αρχαιότητα οι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνταν με την καλλιέργεια της τριανταφυλλιάς και επεξεργαζόταν και εμπορευόταν το απόσταγμα των ροδοπέταλων.
Γι αυτό το λόγο η περιοχή γύρω από το Ροδολίβος ήταν γεμάτη με τριανταφυλλιές.
Η δεύτερη εκδοχή, οι οποία είναι και αυτή βάσιμη, μας λέει ότι το όνομα του χωριού προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «λείβω», που σημαίνει χύνω, υγροποιώ και το «ρόδον». Μάλιστα ιστορικοί όπως ο Ν. Σβόρωνος και ο Π. Γκόγκας, ταυτίζουν το Ροδολίβος με τα αρχαία Λείβηθρα, πόλη των Πιέρων Θρακών που αποίκισαν το Παγγαίο από το 8ο π.Χ. αιώνα.
Τα Λείβηθρα μάλιστα ήταν και η πόλη όπου έζησε και δίδαξε ο περίφημος Ορφέας. Αργότερα τα Λείβηθρα έγιναν Λείβηθρο Ρόδον, μετά Ροδολείβος και τέλος Ροδολίβος.
Το σημαντικό πάντως είναι ότι σε κάθε περίπτωση το Ροδολίβος συνδέεται με το ρόδο (τριαντάφυλλο), το οποίο είναι και το ανώτερο σύμβολο του Ορφισμού, άποψη που την υιοθετούν ακόμη και διεθνούς φήμης αρχαιολόγοι, όπως ο Έρνστ Μπάμπελον, ο Χέιζεϊ και ο Πολ Κόλαρ.
ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΡΟΔΟΛΙΒΟΥΣ
Σύμφωνα με τον συντοπίτη μας, Αρχαιολόγο Νικόλαο Ζήκο, γύρω από το Ροδολίβος υπάρχουν τα ερείπια 5 οικισμών. Η περιοχή του Ροδολίβους φαίνεται να κατοικήθηκε από πολύ νωρίς, διότι ευνοούσε την γεωργική εκμετάλλευση μιας σχετικής μεγάλης και αρκετά εύφορης έκτασης, ενώ ο ορεινός όγκος του Παγγαίου, αποτελούσε ένα φυσικό προστατευτικό οχυρό σε περίοδο επιδρομών.
Οι ονομασίες των οικισμών είναι :
- Ανεμόμυλος
- Άγιος Αθανάσιος
- Καλές
- Κουριά
- Βορίσκος
Το Ροδολίβος μνημονεύεται για πρώτη φορά σε «ισοκωδικό» του 1098. Σύμφωνα μ’ αυτό α αυτοκράτορας Αλέξιος ο Α΄ Κομνηνός (1081 - 1118), δώρισε το «χωριόν» στη μοναχή Μαρία Βασιλάκινα, που στη συνέχεια το αφιέρωσε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, για τη σωτηρία της ψυχής του πεθαμένου συζύγου της. Τότε στο Ροδολίβος ζούσαν 13 οικογένειες. Στη Μονή Ιβήρων βρέθηκαν διάφοροι απογραφικοί κατάλογοι του Ροδολίβους. Σε έναν από αυτούς, αυτόν του 1316 φαίνεται ότι στο Ροδολίβος κατοικούσαν τότε 222 αγροτικές οικογένειες, με 372 συνολικά κατοίκους, που πλήρωναν στο μοναστήρι «φόρο» 400 υπέρπυρα (χρυσά βυζαντινά νομίσματα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου